Sceptyk (2009)

premiera: 1 maja 2009 (świat)

reżyseria:  Tennyson Bardwell

scenariusz: Tennyson Bardwell

Film amerykańskiej produkcji, który opowiada o sceptyku, który nie wierzy w zjawiska paranormalne i musi zamieszkać w rzekomo przeklętym domu. Po śmierci swojej cioci (albo babci, nie pamiętam) przeprowadza się do jej domu. Stary, piękny, bogaty dom już od początku zdaje się być dziwaczny. Kolega z pracy nagle mdleje i mówi coś o szafie na którym wisi krzyż, główny bohater ignoruje to co powiedział. Po pewnym czasie sam zaczyna słyszeć dziwne dźwięki. Dowiaduje się iż dom został przepisany w testamencie na jakąś szkołę naukową? gdzie badają dziwne zjawiska. Główny bohater sam nie wie w co wierzyć. Za pomocą nowo poznanej koleżanki postanawiają odkryć prawdę o domu. Film sam w sobie jest ciekawy i są momenty gdzie można się przestraszyć. Końcówka trochę dziwna, daje do myślenia ale czuje się niedosyt. Przepraszam, ale dokładnie nie pamiętam tego filmu (mimo tego że oglądałem kilka dni temu). Oceniłem 6/10 bo nie był tragiczny

Sinister (2012)

premiera: 23 listopada 2012 (Polska) 11 marca 2012 (świat)
reżyseria:  Scott Derrickson
scenariusz: C. Robert Cargill, Scott Derrickson

Film, który zbierał dobre recenzje i faktycznie były trafne. Film reżysera Egzorcyzmów Emili Rose jest bardzo ciekawą produkcją. Opowiada o pisarzu, który pod pretekstem pisania książki przeprowadza się z rodziną do nowego domu. Gdy przyjeżdżają pisarz odkrywa przerażające taśmy na których są ukazane morderstwa, do tego pojawia się straszna postać. Główny bohater próbuje rozwikłać zagadkę. Klimat również buduje dziwne zachowanie dzieci pisarza. Film bardzo przyjemnie się ogląda mimo tego iż trwa prawie dwie godziny. Dużo zaskakujących akcji i do tego strasznych. Połączenie kryminału i horroru przypadł mi do gustu. Polecam bo lepiej obejrzeć niż pisać :)

Droga bez powrotu 5 (2012)

premiera: 18 października 2012 (świat)

reżyseria: Declan O'Brien

scenariusz: Declan O'Brien

Ostatnia część serii o zdeformowanych kanibalach, która różni się tym że akcja przenosi się z lasu do miasteczka. Znowu ciężko pisać po raz kolejny to samo ale się postaram. Grupa przyjaciół (brzmi znajomo) postanawia się wybrać na festiwal halloweenowy w miasteczku w Virginii. Jadąc widzą osobę która stoi na drodze, aby go nie przejechać wjeżdżają w drzewo. Znajomi myśląc że go zabili podchodzą do leżącego mężczyzny, który nagle atakuje jednego z nich nożem. Po chwili zjawia się radiowóz i zawozi wszystkich na miejscowy komisariat gdzie przesiadują za kratkami. Owy mężczyzna jest szefem grupy kanibali i cały czas mówi pani Oficer że "jego chłopcy ją zabiją". No i powoli zaczyna się akcja, zaczynają ginąć jeden za drugim. Trochę więcej oleju w głowie mają bohaterowie niż w poprzednim filmie, ale wg mnie mogli by zabić zdeformowanych już przy 2 akcji. Dziwne też jest że po awarii prądu całe miasto pustoszeje, ale to w sumie daje fajny efekt. Puste i ciemne ulice fajnie wyglądają w takim zestawieniu. Końcówka przewidywalna, a cały film bez rewelacji 4/10

Droga bez powrotu 4 (2011)

premiera: 17 października 2011 (świat)
reżyseria: Declan O'Brien
scenariusz: Declan O'Brien

Będę nudny jak napisze że znowu zmutowani kanibale, ale postaram się coś więcej napisać. W tej części żegnamy się z zapoznanym lasem w Virginii i przenosimy się do zakładu psychiatrycznego gdzie były trzymane owe dziwadła. Podczas zwiedzania potencjalnej stażystki jeden z mutantów zabiera spinkę/wsuwkę do włosów przy czym otwiera drzwi i zaczyna się sajgon. Cały zakład zostaje opanowany przez kanibali. Jednak to jest tylko wstęp bo jak mogłoby w Wrong Turn zabraknąć grupy przyjaciół która przypadkowo trafiła do zakładu psychiatrycznego. Trzeba powiedzieć że ten zakład jest od lat zamknięty a im wydaje się że są sami w pomieszczeniu. Tutaj można zauważyć większą grupkę przyjaciół (około 8) jeżeli chodzi o kobiety to bardzo ładne i warto nawet dlatego obejrzeć ;). Jeżeli chodzi o poziom tego filmu to można porównać do "strasznego filmu" przemyślenia oraz działania grupy są poniżej poziomu. Akcje typu "rozdzielmy się" lub "wracajmy do środka i ukryjmy się (gdzie wiedzą że tam są)" są śmieszne. Było więcej takich akcji ale zapomniałem. Typowa amerykańska produkcja, niektóre zachowania też były dziwne(?). Przynajmniej ostatnia akcja mi się podobała bo zachwiała moje zdanie o filmie pomimo humoru jaki panował na twarzach aktorów (biorąc pod uwagę okoliczności). Niebawem relacja z ostatniej części. Niby głupi film ale można obejrzeć, no chyba że ktoś nie ma ochoty oglądać zdeformowanych kanibali :)

Droga bez powrotu 3 (2009)

premiera: 8 października 2009 (świat)

reżyseria: Declan O'Brien

scenariusz: Connor James Delaney

Trzecia część Drogi bez powrotu. Film opiera się na tym samym co zawsze czyli na zdeformowanych kanibalach, którzy grasują po lesie. Zaczyna się od akcji gdzie 4 osoby pływają na kajakach po czym trójka z nich ginie (czemu zawsze najładniejsza i najgłupsza?) Jednej udało się uciec. Akcja się urywa i przenosi się do więzienia gdzie odbędzie się transport więźniów. Specjalnie żeby nie odbili skazańców zaplanowali inną trasę oraz datę podróży. Podczas transportu kierowca zauważa jadący pojazd "na długich" co zdaje się podejrzane, po chwili auto zostaje zaatakowane i ląduje w lesie, cudem udaje się przeżyć wszystkim w aucie. I powoli zaczyna się rzeź mutantów. Film da rade obejrzeć, mniej zboczeń oraz brzydoty kanibali. Końcówka fajno/śmieszna raczej zaskakująca. Nic więcej nie można o tym filmie powiedzieć bo to cały czas to samo co w poprzednich częściach.

Droga bez powrotu 2 (2007)

premiera: 25 sierpnia 2007 (świat)
reżyseria: Joe Lynch
scenariusz: Turi Meyer, Al Septien

Zaczynam od recenzji drugiej części filmu ponieważ pierwszą oglądałem kupę czasu temu i dokładnie nie pamiętam o co w niej chodziło, ale pewnie o to samo co w 2 części i w kolejnych. Sześcioro śmiałków zapisało się do reality show które polega na przetrwaniu w lesie, każdy z nich ma różne zadania, jednak nie wiedzą że w lesie mieszkają zdeformowani ludzie, którzy żywią się ludzkim mięsem i krwią. Dużo o tym filmie nie można napisać jest to horror który mogę porównać do "wzgórza mają oczy". Dużo brzydkich ludzi do tego dochodzą między nimi zbliżenia seksualne co też nie jest miłe dla oka. Takie horrory można oglądać z nudów w telewizji. Jeżeli oglądacie takie filmy w kilka osób to róbcie sobie zakłady kto przeżyje. Wtedy dopiero będzie dreszczyk emocji ;) Oceniłem 5/10 za całokształt który nie rwie dupy i nie nudzi.

Krwawe wizje (2007)

premiera: 7 września 2007 (świat)
reżyseria: Ernie Barbarash
scenariusz: Carl Bessa, Trevor Markwart, Doug Taylor

Kanadyjska produkcja w której ciężko się połapać czy to azjatycki horror czy południowo amerykański. Obsada filmowa jest azjatycka prócz głównej bohaterki która pochodzi ze stanów. Rodzina przyjeżdża do USA na pogrzeb wujka, towarzyszy w tym momencie chiński miesiąc duchów. Syn bohaterki interesuje się demonami i duchami gdy przyjeżdża do miasta ukazują mu się duchy oraz dziwna dziewczynka która ma rozciętą twarz. Gdy syn matki choruje postanawia wziąć sprawy w swoje ręce i dowiedzieć się jaka jest przyczyna choroby syna. Okazuje się że rodzina jej męża nie jest do końca uczciwa, oraz ma dużo na sumieniu. Film oprócz tego że zjawa jest zrobiona na fantasty to jest ok. Z jednej strony zaskakujące elementy a z drugiej strony przewidywalny. Na uwagę zasługuje muzyka, która jest na dobrym poziomie. Uważam że ocena 5 lub 6 jest dla tego filmu idealna.

Ladda Land (2011)

premiera: 28 kwietnia 2011 (świat)
reżyseria:  Sopon Sukdapisit
scenariusz: Sopana Chaowwiwatkul

Tajlandzki horror, który wydawało mi się że będzie o wesołym miasteczku i chciałem obejrzeć coś innego jednak nie warto czytać recenzji lub opisów ludzi którzy nie oglądali filmów, a tłumaczyli chyba z Google translator. Film opowiada o rodzinie która wprowadziła się na osiedle które nazywa się ladda land. Po pewnym czasie na spokojnym osiedlu dochodzi do serii morderstw. Rodzina zaczyna się martwić, córka wraz ze znajomymi postanowili odwiedzić nawiedzony dom w którym ujrzała przerażającego ducha. Po pewnym czasie syn mówi matce że rozmawia ze zmarłym sąsiadem z którym się kumplował. Zdesperowana rodzina nie wie co zrobić, czy wracać do stolicy Tajlandii czy zostać w nawiedzonym miejscu. Film ogląda się ciekawie i są straszne momenty. Klasyczny straszny horror którego dawno nie widziałem, jednak nie było takiego szału jak The Ring czy Shutter, ale warto zobaczyć bo dawno nie było takiego odniesienia do klasycznych azjatyckich horrorów.

The Apparition (2012) / Zjawy (2012)

premiera: 24 sierpnia 2012 (świat)
reżyseria Todd Lincoln
scenariusz Todd Lincoln

Amerykańska produkcja, która opowiada historie pary która wprowadza się do "nawiedzonego domu". Różne hałasy, dziwna pleśń pokazuje się nagle w mieszkaniu. Główny bohater jednak nie powiedział że w przeszłości próbował ze znajomymi przywołać ducha, teraz jak się dowiaduje że duch krąży po ziemi zaczyna bać się o zdrowie swoje i swojej kobiety, postanawia naprawić całą  sytuacje dzwoniąc do kolegi z przeszłości, który tłumaczy że to nie dom jest nawiedzony tylko duch szuka słabości u ludzi i ich zabija. Film bardzo ładnie nakręcony, świetne widoki i klimat słoneczny sprawia że przyjemniej się ogląda, dałem 6/10 ponieważ widać nawiązanie do The Ring (w kilku momentach, bardzo fajnie zrobione). Taką ocenę dałem również dlatego że jest spójny i logiczny. Jak jest duch w domu to się wyprowadzamy, a nie schodzimy do piwnicy go szukać. Fakt czasami nudził, ale całość zasługuje na 6/10.

Barricade (2012)

premiera: 25 września 2012 (świat)
reżyseria: Andrew Currie
scenariusz: Michaelbrent Collings

Horror, który od początku przypominał mi "Lśnienie". Klimat górski, wycieczka w zimę do opuszczonego domu oraz niekiedy zachowanie głównego bohatera bardzo przypomina stary klasyk. Kolejny horror który można zauważyć w tym filmie to "dom snów", ale o tym można się samemu przekonać oglądając film i samemu wyciągnąć wnioski dlaczego jest podobny do tego filmu. A więc jest to film o ojcu który zabiera swoje dzieci do domu w górach. Śnieg i zimowy klimat bardzo przyjemnie się ogląda. W pewnym momencie dzieją się dziwne rzeczy, ojciec widzi dziwne postacie przed domem, ktoś stuka do drzwi i coś jest na strychu. Ojciec w obawie przed życiem dzieci barykaduje mieszkanie aby zapewnić bezpieczeństwo. Film oceniłem 6/10 ponieważ fajnie się ogląda niektóre motywy oklepane ale nie ma tragedii. Lubie takie filmy więc dlatego tak wysoko oceniłem. Niestety jakiś idiota zaspojlerował na filmwebie o co chodzi i trochę gorzej mi się oglądało. Nie polecam tam wchodzić przed obejrzeniem filmu ponieważ kolejna "mądra głowa" zaspojlerowała w tytule.

V/H/S (2012)

premiera: 31 sierpnia 2012 (świat)

reżyseria: David Bruckne, Glenn McQuaid, Radio Silence, Joe Swanberg, Ti West, Adam Wingard

scenariusz: Simon Barrett, David Bruckner, Glenn McQuaid, Radio Silence, Nicholas Tecosky, Ti West

Dosyć ciekawy amerykański film opowiada o ludziach którzy potrzebują odzyskać kasety wideo. Gdy wkraczają do domu przeszukują mieszkanie, nagle zauważyli nieżywego starszego faceta, który siedzi w fotelu i widać było że oglądał filmy VHS. Zaciekawiony złodziejaszek zaczyna przeglądać przerażające taśmy. Po tym krótkim opisie możemy stwierdzić że mamy do czynienia z czymś podobnego do "The Ring". Jednak każda taśma przedstawia taśmy na których są albo niestworzone rzeczy, albo dziwne morderstwa. Dosyć niezrozumiały jest na początku, bo zanim się zorientowałem o co chodzi to minęło 1/3 filmu.  Długi film ponieważ trwa prawie dwie godziny, jednak chyba nie żałuje ponieważ coś nowego obejrzałem. Były nawet straszne sytuacje chyba pod koniec 3 taśmy. Oceniłem film 5/10 wydaje mi się że to odpowiednia ocena.

Excision (2012)

premiera: 21 stycznia 2012 (świat)

reżyseria: Richard Bates Jr.

scenariusz: Richard Bates Jr.

Film produkcji amerykańskiej który w pewnych momentach może brzydzić widza - sceny erotyczne z udziałem umarlaków i rozlewem krwi nie są zbyt miłe dla oka. Po pierwsze świetnie zagrała role główna bohaterka AnnaLynne McCord.Dobra charakteryzacja na zaniedbaną chorą osobę robi wrażenie. Film opisuje życie dziewczyny, która pragnie zostać chirurgiem. Jej wizje pokazują trupy ludzi oraz dużo krwi. Widać że nie dogaduje się ze swoją mamą, ojciec jest raczej podatny na uwagi matki i nie wdaje się w dyskusje. Głowna bohaterka ma siostrę, która potrzebuje przeszczepu płuca, widać również że bardzo ją kocha i się troszczy o młodszą siostrę. Generalnie dużo o tym filmie napisać nie można końcówka nie jest zaskakująca, ale najgorsza też nie jest mimo obrzydliwych scen ogląda się przyjemnie i szybo leci czas. Oceniłem 5/10 ponieważ po ostatniej akcji myślałem że się sytuacja rozwinie a tu klops ;)

Kotoko (2011)

premiera: 8 września 2011 (świat)
reżyseria: Shinya Tsukamoto
scenariusz: Shinya Tsukamoto

Film jak się dowiedziałem jest z gatunku dramat-horror. Jednak po obejrzeniu stwierdzam że to jest dramat w 100%. Nawet powiem że w 150% jest to dramat ponieważ nie da się oglądać. Bardzo ładne zdjęcia i może jedna scena jest warta zapamiętania. Reszta przedstawia historie chorej psychicznie kobiety, która ma duże problemy ze sobą. Główna aktorka w filmie lubi sobie pośpiewać i to bardzo często. Zajmuje to sporą część filmu - niestety nie przepadam za wyciem azjatyckich aktorek więc jeszcze bardziej denerwuje. Po za tym jest nudny. Z horrorem to nie ma nic wspólnego więc odradzam, ocenę dałem i tak za wysoką 3/10

Rzeka Krwi (2009)

Rzeka Krwi (2009)

premiera: 17 kwietnia 2009 (świat)
reżyseria: Adam Mason
scenariusz: Adam Mason, Simon Boyes

Film produkcji amerykańskiej, który opowiada o podróży małżeństwa do teściów. Jadąc po bezludnej pustynnej drodze spotykają ubranego w czapkę cowboja przechodnia, postanawiają jechać dalej. Po nocy w motelu kontynuują jazdę lecz pęka im opona i nie mogą kontynuować jazdy. Postanawiają przejść się do najbliższej miejscowości która nazywa się "Blood River". Okazało się że miasto jest całkowicie opuszczone, a po pewnym czasie zachodzi do niego przechodzień którego mijali na trasie. Małżonek jest nastawiony negatywnie do obcego i jest nieufny. Bohater w kapeluszu przypomina cały czas o tym że wierzy w Boga i jest jego wysłannikiem. Chcąc uratować swoją sytuacje idą we dwoje do rozbitego auta po benzynę i zaczynają się dziać dziwne rzeczy z nieznajomym przechodniem. Film posiada bardzo ładne zdjęcia i jest kręcony na fajnym terenie. Początkowo myślałem że to będzie coś typu "Wzgórza mają oczy", ale nie ma nic z tym wspólnego. Ciekawa końcówka i bardzo fajny pomysł na film, nie widziałem jeszcze filmu z taką fabułą. Trochę jest rzeczy które męczą mnie bo nie mogę sobie kilku sytuacji wytłumaczyć, generalnie warty obejrzenia, a mimo tego dałem 5/10 bo brakowało mi "tego czegoś" ;)